"Kompozytorzy Młodej Polski buntowali się przeciwko pozytywizmowi, nie ufając przekonaniu, że rozum wyjaśni i pomoże rozwiązać problemy człowieka przełomu wieków dziewiętnastego i dwudziestego. W pieśniach – Opieńskiego, Raczyńskiego, Sarneckiej, Wertheima, Żeleńskiego, Karłowicza czy Gablenza – słowo z dźwiękiem tworzą jedną koherentną całość. Muzyka wypływa, frazami melodyjnymi i zmysłowymi, z tekstu poetyckiego, jego intonacji i kluczowego nastroju. Nie jest przeciw, ale wchodzi w związek harmonijny, zgodny ze strukturą i wymową wierszy. Uwypukla znaczenia i...