Katarzyna Rajs, Piotr Kępiński - Transkrypcje na dwa fortepiany. Volume 3

"Trzecia już odsłona rzadko spotykanego współcześnie repertuaru pianistycznego, jakim są transkrypcje przeznaczone na dwa fortepiany, odkrywa przed nami niezwykłe muzyczne przestrzenie. Przede wszystkim po raz kolejny wprowadza nas w świat wyobraźni i muzycznych fascynacji Romana Maciejewskiego. Twórcy, którego barwny życiorys stał się kanwą już dwóch filmów (film biograficzny Stefana Szlachtycza Outsider z 1993 roku, film telewizyjny Nie jestem dzieckiem swego czasu według scenariusza Anny Biedak i Wojciecha Maciejewskiego z 1995) i który był ceniony w swoich czasach za świeże i odważne spojrzenie na nową muzykę polską, a jednocześnie skrajnie różnie oceniany za monumentalne Requiem. Dziś wydaje się, że muzyka Romana Maciejewskiego zajęła właściwe miejsce w dorobku polskich kompozytorów XX wieku, czego dowodem jest wprowadzenie do praktyki wykonawczej jego mazurków czy Piano duo concertante. Świadczą też o tym próby rekonstrukcji jego muzyki baletowej i znaczne powodzenie Pieśni kurpiowskich, a także seria wykonań i nagrań opus vitae, czyli wspomnianego już Requiem.
Obecnie swoją szansę na wejście w artystyczny obieg zyskał – znaczący ilościowo i artystycznie – repertuar przeznaczony na dwa fortepiany. W tej grupie utworów z kolei zwracają uwagę liczne transkrypcje i parafrazy. Opracowania te powstawały w różnych okresach twórczości Maciejewskiego, który tworzył je nie tylko " z potrzeby chwili", zapewniając sobie niepowtarzalny repertuar koncertowy, lecz także z upodobania do takiej formy muzycznej prezentacji, sztuka aranżacji, parafrazy, improwizacji towarzyszyła bowiem Romanowi Maciejewskiemu od najwcześniejszych lat. Jako młodzieniec improwizował na fortepianie i organach, zarabiając w trudnych latach międzywojennych na swoje utrzymanie. Występował jako pianista zarówno w Polsce, jak i na emigracji – szybko zyskał sławę, grając własne utwory oraz parafrazy utworów innych kompozytorów. Od wczesnej młodości wykazywał upodobanie do grania i pisania na dwa fortepiany lub cztery ręce. Koncertował z Kazimierzem Krancem (w Paryżu i USA), Martinem Pennym, Sixtenem Eckerbergiem i Alexem Portnoffem (w Szwecji) oraz z Jerzym Lefeldem (w Warszawie). " - Aleksandra Kłaput-Wiśniewska
Lista utworów:
Roman Maciejewski (1910–1998)
Transkrypcje na dwa fortepiany
Johann Sebastian Bach (1685–1750)
1. Fantazja i fuga g-moll BWV 542 (12'12)
Piotr Czajkowski (1840–1893)
2. Chant Sans Paroles Op. 2 Nr 3 (3'01)
3. Humoresque Op. 10 Nr 2 (2'21)
Ignacy Jan Paderewski (1860–1941)
4. Elegia B-Moll Op. 4 (6'19)
5. Nokturn B-Dur Op. 16 Nr 4 (3'34)
Fritz Kreisler (1875–1962)
6. Schön Rosmarin (2'15)
Evert Taube (1890–1976)
7. Potpourri (6'56)
Isaac Albéniz (1860–1909)
8. Navarra (6'21)
César Franck (1822–1890)
Grande Pièce Symphonique Op. 17 (21'51)
9. Andantino Serioso – Allegro Non Troppo E Maestoso (10'12)
10. Andante – Allegro (6'27)
11. Andante – Beaucoup Plus Largement Que Précédemment (5'11)
czas całkowity: 64'52