Zsofia Boros - El Ultimo Aliento

Zsófii Boros - gitara
Temat trzeciego nagrania Zsófii Boros dla New Series ECM jest podzielony na dwie części. Z jednej strony album jest skupiony na współczesnych argentyńskich kompozycjach, a z drugiej na idiomach obejmujących muzykę francuskiego kompozytora Mathiasa Duplessy'ego. Magazyn Fanfare wyraził się o węgierskiej gitarzystce mieszkającej w Wiedniu w samych pochlebnych słowach, zwracając uwagę na jej "czyste, piękne brzmienie, płynne frazowanie, precyzyjne nakładanie warstw melodii i akompaniamentu oraz jej świetne wyczucie nastroju i emocji" . Te właśnie cechy są szczególnie widoczne na albumie "El último aliento".
Album wziął swoją nazwę od zamykającej płytę kompozycji autorstwa Carlosa Moscardiniego. Inni argentyńscy kompozytorzy interpretowani przez Zsofię to min. Joaquín Alem, Quique Sinesi i Alberto Ginastera. W utworze "Tormenta de ilusión" Sinesiego Boros przechodzi na ronroco - instrument strunowy pochodzący z regionów andyjskich. Łącząc argentyńską muzykę z ekspresyjnymi utworami Duplessy'ego, Zsófia Boros tworzy ekscytujący i trzymający w napięciu program. Album został nagrany w Auditorio Stelio Molo w Lugano i wyprodukowany przez Manfreda Eichera.
Lista utworów:
1. De reve et de pluie
2. Salir adentro
3. El abrazo
4. Milonga
5. Le secret d'Hiroshige
6. Perle de Rosee
7. Tormenta de ilusion
8. Le labyrinthe de Vermeer
9. Berceuse
10. Valse pour Camille
11. El ultimo aliento