Ota Filip - Siódmy życiorys

Ze wstępem Andrzeja S. Jagodzińskiego
Ta powieść zapewne nigdy by nie powstała, gdyby historia nie dopadła Oty Filipa. W1998 roku wniemieckiej telewizji wyemitowano dokument oskarżający pisarza oto, że na początku lat pięćdziesiątych, współpracując zbezpieką, przyczynił się do skazania iuwięzienia kilku swoich kolegów zwojska. Syn pisarza pod wpływem tej informacji załamał się ipopełnił samobójstwo. Ten cios stał się dla Oty Filipa pretekstem do rozliczenia zprzeszłością.
Urodzony wŚląskiej Ostrawie pisarz oczesko-niemieckim pochodzeniu rozliczył nie tylko zwielką historią, ale także zsobą samym inajbliższą rodziną. Siódmy życiorysto wybitna powieść, ale przede wszystkim bezwzględnie szczera spowiedź zkilkunastu lat życia – "trzynaście decydujących dla mnie lat pomiędzy wiosną 1939 roku apaździernikiem 1952 roku, czyli od moich dziewięciu do dwudziestu dwu lat, kiedy wsercu Europy połamała mnie, przemieliła iwkońcu wypluła na dalsze życie skurwiona historia, którą wtedy władali dwaj zbrodniarze – Hitler iStalin".
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.