Maksymilian Bron - Ludzkie puzzle

„Ludzkie puzzle” są historią człowieka, ludzi, którzy szukając szczęścia i miłości, tracą je nieustannie. Jest to opowieść o pętli miłości, zbrodni i szaleństwa. Od czasów II wojny światowej do współczesnych. To historia, w której bohater, bohaterowie chcą znaleźć sens swojego życia. Jak większość ludzi szukają go w miłości. Pogrążają się w szaleństwie, gdy tracą ją.



Z bohaterami przeżywamy II wojną światową, jak i czas po wojnie. Ze względu na tajemnicę, której wyjaśnienie poznajemy przy końcu, autor zmusza nas do zastanowienia się na naszym bytem na Ziemi. Na wielu stronach książki czas jest względny. Znajdziemy w niej momenty dramatyczne jak i komiczne. Ale najważniejszym jej przesłaniem jest, aby nie przestawać poszukiwać celu naszej ziemskiej wędrówki. Łatwiej jest być złym człowiekiem lub pogrążyć się w rozpaczy. Trudniej starać się budować coś pozytywnego samotnie. Bohaterowie opowieści gonią wciąż własny ogon, zamiast starać się wyjść poza wąskie, egoistyczne spojrzenia na siebie samego we wszechświecie.



„Ludzkie puzzle” to historia wielkiej miłości, która niestety nie jest dana nam wszystkim. Wielu z nas przez jej brak pogrąża się w depresji i szaleństwie. Jest to również opowieść o zbrodni i złu, które wielokrotnie zwycięża istniejące w nas dobro.