Łukasz Staniszewski - Pieśni łaciatych krów

Historia złego człowieka, który musiał uratować świat

Bernard Witten nie lubi ludzi, a zwłaszcza marzycieli. Problem w tym, że w jego warmińskiej wsi żyje ich wielu. Wierzą w dyduki, leczą się u Baby, a o tym, jak żyć, szepcą im duchy. To tutaj Śmierć wyczytuje nazwiska z kartki (i czasem się myli), diabły wpadają z wizytą do księdza i można zaprosić lisa na wesele. Za takie bzdury Bernard najchętniej wybiłby wszystkim zęby.

Kiedy jednak nad Warmię nadciąga wyniszczająca susza, słońce wypala ziemię i ludzi, a magia przestaje działać, mieszkańcy rozpaczliwie szukają ratunku. A tylko Bernard Witten wie, jak ocalić wieś przed katastrofą. Wierzy jednak, że zmieniać coś na Warmii to jakby popełniać grzech. I że dobry gospodarz nie zmienia się nigdy.

Bo jest tylko jedna Warmia i jeden Bernard Witten.

Łukasz Staniszewski w swojej wciągającej warmińsko-magicznej powieści opisał historię mityczną, a zarazem bardzo współczesną, w której czarny humor, ironia i erotyzm wtórują pieśni o końcu i początku świata.

Łukasz Staniszewski - pisarz, dramaturg i autor słuchowisk radiowych. Zadebiutował literacko w 2020 roku zbiorem opowiadań „Małe Grozy”, jest laureatem wielu nagród literackich i teatralnych, m.in. Nagrody im. Byrskich, wyróżnień Instytutu Teatralnego, a także konkursów prozatorskich. Związany z Olsztynem, inspiruje się Warmią, gdzie profanum przemienia się w sacrum. Tworzy w ciszy – czasem dla radia, czasem dla teatru, zawsze dla ludzi.

„Gotowi? Zaczynając tę lekturę, zanurzycie się w obfitym i niespodziewanym. Skowycze, warmińska wieś, stają się areną, na której mieszają się ze sobą sprawy ludzkie, nie-ludzkie i iście demoniczne. Oto precyzyjny spis człowieczych sił, słabości, żądz i lęków. Pragnienie odmieniane tu jest na wiele sposobów."

Małgorzata Lebda poetka, pisarka, autorka powieści „Łakome"

„Pieśni łaciatych krów” to książka o końcu świata. O deszczu i suszy. O Bernardzie Wittenie, który nie jest dobrym człowiekiem, i muszą przyznać to nawet czarty i dyduki. O tym, jak opisać człowieka za pomocą kilku zdań zanotowanych w zeszycie, który można potem zakopać w ziemi. O podróżach w zaświaty i o zmarłych, którzy działają na nerwy. I o złości, bo w wiecznym gniewie Bernarda niejeden raz będziemy rozpoznawać samych siebie."

Radek Rak pisarz, autor „Baśni o wężowym sercu”

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.