Lech Foremski - Wyspa w kałuży

Pasjonująca opowieść o dojrzewaniu z PRL-em w tle.

Krzysztof ma osiem lat, gdy zaczyna się jego wieloletnia przyjaźń z Bogusiem, którego ojciec jest wysoko postawionym działaczem partyjnym. Chłopiec jeszcze nie wie, co właściwie oznacza termin "partyjna szycha", ale starszy od niego o dwa lata kolega, któremu pozycja ojca daje poczucie wyjątkowości i bezkarności, staje się dla niego mentorem i przewodnikiem w drodze do dorosłości. Choć ta droga często wiedzie przez niebezpieczne manowce, a przyjaciel zaczyna jawić się niczym osobisty diabeł kusiciel. Ale gdzie diabeł, tam musi być i anioł stróż. Już wkrótce pojawi się on w życiu Krzysztofa pod postacią kobiety...

"Pomysł użycia obrzędu religijnego wobec zwierzaka napełnił mnie uczuciem zabobonnego strachu. Kościół i Bóg byli tak wielcy i przerażający, że myśl o chrzczeniu psa napawała trwogą, jednak bałem się sprzeciwić, dlatego tylko w myślach krzyczałem: "Panie Boże, wybacz mi!".
Bogdan, widząc moje niezdecydowanie, na swój sposób objaśnił tę koncepcję:
– Wiesz, gdy go ochrzcimy, to jak zdechnie czy coś mu się stanie, pójdzie do takiego psiego nieba. Przecież sam mówiłeś, że boisz się oglądać gołe baby, bo Pan Bóg pośle cię do piekła. To co myślisz, że ten twój Bóg tylko ludzi wrzuca do piekła? Zapewne psy też tam idą. Przecież są dobre psy i złe psy. A my po kościelnemu polejemy go wodą, pomodlimy się nad nim i będzie dobry pies. No nie?
Nie odpowiedziałem, kiwnąłem jedynie głową na znak zgody. "
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.