Herbert von Karajan - Schubert: The Symphonies, Rosamunde(2018) | Klasyka |
Jak wytłumaczyć fenomen Herberta von Karajana? Nawet trzy dekady po jego śmierci w wieku 81 lat w 1989 roku w dalszym ciągu jest dla nas ikoną, symbolem scenicznej charyzmy, "kapitana symfonicznego statku".
Za życia odegrał znaczącą role w upowszechnianiu muzyki klasycznej na całym świecie. Brzmienie orkiestry, jakie potrafił uzyskać, hipnotyzowało słuchaczy. Choć niektórzy twierdzili, że miał własne pomysły odnośnie muzycznego języka wykonywanych kompozytorów, co uznawano za istną osobliwość. Także jego biografia budziła kontrowersje. Miał ponoć za życia przystąpić do nazistowskiej partii i to więcej niż raz, co nie przeszkodziło mu robić kariery w "III Rzeszy" i jako młody, obdarzony talentem człowiek szybko trafił z desek prowincjonalnych teatrów do Berlin Staatsoper.
Dopiero rosyjska okupacja uniemożliwiła mu po wojnie artystyczną działalność...
Mimo to legendarny producent Walter Legge zapragnął pozyskać Karajana dla wytwórni EMI, na pytanie o związek sztuki z uczciwością odpowiadając krótko: "chciałem go". I rzeczywiście, butelka whisky pomogła przełamać pierwsze lody, a owoce tej współpracy widzimy po dziś dzień...
Cóż, Karajan kochał niemiecką muzykę symfoniczną – Brahmsa, Brucknera, Straussa – i słychać to w jego wykonaniach, choć chętnie wykonywał również utwory Czajkowskiego, Sibeliusa i Griega oraz Debussy'ego i Ravela i IX Symfonię "Z Nowego Świata" Dvořáka.
Na podstawie tekstu Vereny Fischer-Zernin
Lista utworów:
CD 1
Symphony No. 9 In E Minor, Op. 95 'From The New World'
1. I: Adagio - Allegro Molto
2. II: Largo
3. III: Scherzo (Molto Vivace)
4. IV: Allegro Con Fuoco
Symphony No. 8 In G, Op. 88
5. I: Allegro Con Brio
6. II: Adagio
7. III: Allegretto Grazioso
8. IV: Allegro Ma Non Troppo
CD 2
La Mer
1. I. De l'aube à midi sur lamer
2. II. Jeux de vagues
3. III. Dialogue du vent et de la mer
4. Prélude à L'après-midi d'un Faune
Maurice Ravel 1875–1937
5. Boléro
6. Alborada del Gracioso
7. La Valse
CD 3
Piano Concerto No. 1 in B flat minor, Op. 23
1. I. Allegro non troppo e molto maestoso – Allegro con spirito
2. II. Andantino semplice – Prestissimo – Tempo I
3. III. Allegro con fuoco
Piano Concerto No. 2 in C minor, Op. 18
4. I. Moderato
5. II. Adagio sostenuto
6. III. Allegro scherzando