Carlos Saura - Ourselves, as we are

Ideę kolejnegoalbumu Carlosa Cipy można łatwo opisać: jedno pomieszczenie, jedno pianino, jeden pianista/kompozytor. Poświęcanie czasu. Po prostu improwizowanie, początkowo tylko od, dla i ze sobą. Ale to, co na pierwszy rzut oka może wydawać się prostą koncepcją, staje się bardziej złożone po bliższym przyjrzeniu się.
Dziewięć krótkich utworów fortepianowych, powstałych ostatecznie w zaledwie kilka tygodni, Cipa postrzega jako "świadomą introspekcję", rodzaj "zbliżenia na przedmiot kontemplacji, a w tym przypadku - na siebie". To niewątpliwie bardzo osobisty i intymny wgląd.
Cipa przyjął jeszcze jedno decydujące podejście koncepcyjne: grać tak cicho, jak to możliwe. Fascynujący wynik to nic innego jak odkrycie nowego świata brzmień fortepianu. W mikrokosmosie "ciszy" Cipy, który ceni również znaczenie uczynienia cichych rzeczy słyszalnymi, odgłosy tła – lub "dźwięki, które po prostu wydaje fortepian", jak mówi – są nieuniknione. Unikanie ich nigdy nie było zamiarem Cipy. Nie jest oczywiście pierwszym muzykiem, który nadał znaczenie tym rzekomo niepokojącym dźwiękom (wytworzonym przez procesy mechaniczne w instrumencie) i uczynił je częścią muzyki. Nie tylko muzyk, ale i instrument może i powinien być tym, czym jest.
Lista utworów:
1-9 – Carlos Cipa
1. Took
2. Between two strangers
3. Walk so silently
4. Unpredictable patterns
5. Ourselves, as we are
6. Face the sea
7. City waiting
8. Maintenance
9. Forgotten me