Bomsori Kim - Warsaw Philharmonic & Bomsori Kim

"Muzyka to dla mnie język uniwersalny. Używam go, aby komunikować się z publicznością na całym świecie. Dlatego do programu mojego debiutanckiego albumu wybrałam dwa koncerty, które są bardzo od siebie różne, ale jednocześnie niezwykle istotne dla mnie. " - Bomsori Kim

Do swojej płyty z serii "Warsaw Philharmonic" Maestro Jacek Kaspszyk i orkiestra Filharmonii Narodowej zaprosili wybitną koreańską skrzypaczkę, laureatkę II nagrody w prestiżowym 15. Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego – Bomsori Kim (ur. 1989).

W albumie znalazły się dwa koncerty – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 Henryka Wieniawskiego i I Koncert skrzypcowy a-moll op. 77 Dymitra Szostakowicza - prezentowane przez artystkę podczas pamiętnego konkursu, gdy to publiczność na jej punkcie niemal oszalała. Precyzja i finezja brzmienia połączona z wielką charyzmą. Do końca toczyły się spory o to, czy Bomsori nie powinna była zostać zwyciężczynią całego konkursu...

"Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 jest najbardziej cenionym utworem Wieniawskiego. Na nim zamknęła się właściwie epoka koncertów pisanych przez skrzypków dla własnych potrzeb. Powstawał wyjątkowo długo, gdyż pierwsze pomysły narodziły się zimą 1855 roku, całość ukończona została jednak dopiero po upływie siedmiu lat. I nawet jeszcze po pierwszym wykonaniu, 9 grudnia 1862 roku, kompozytor doskonalił go w następnych latach (... ) Szostakowicz rozpoczął pracę nad Koncertem w lipcu 1947 roku. Trwała właśnie ideologiczna ofensywa władz na środowisko literackie, bezpardonowo atakowano zaprzyjaźnionego z nim Michaiła Zoszczenkę i podobna rozprawa z muzykami była tylko kwestią czasu (... ) Trudno się dziwić, że po premierze takiego utworu, z wyjątkiem jednej informacji, którą zamieszczono w prasie muzycznej, wydarzenie to pominięto całkowitym milczeniem. " - Danuta Gwizdalanka

Bomsori Kim – zwyciężczyni LXII Międzynarodowego Konkursu Muzycznego ARD w Monachium w 2013 roku – zdobyła pozycję wschodzącej gwiazdy nowego pokolenia światowej wiolinistyki. Po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę w 2010 roku jako najmłodsza laureatka IV Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Sendai (Japonia). Owocem tego sukcesu był jej debiutancki koncert w 2010 roku, dzięki któremu artystka zyskała międzynarodowe uznanie. Zdobyła również II nagrodę oraz nagrodę słuchaczy Radia Kanada w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Montrealu (2016).

Wyróżnienia te przyszły wkrótce po wielkich sukcesach młodej skrzypaczki w XV Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego, gdzie poza II nagrodą i nagrodą krytyków muzycznych Kim Bomsori otrzymała aż dziewięć nagród specjalnych. Wśród innych znaczących osiągnięć artystki wymienić należy nagrody w XV Międzynarodowym Konkursie im. Piotra Czajkowskiego, Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej, X Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. J. Sibeliusa, III Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym w Qingdao (Chiny), VIII Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Josepha Joachima w Hanowerze oraz dorocznym Konkursie Juilliard School na wykonanie koncertu solowego.

Jako solistka koreańska skrzypaczka występowała w wielu znanych salach koncertowych na całym świecie, m. in. w Złotej Sali Musikverein w Wiedniu, Sali im Piotra Czajkowskiego w Moskwie, Filharmonii Petersburskiej, Sali Koncertowej Radia Słowackiego w Bratysławie, Sali Finlandia w Helsinkach, Herkulessaal oraz Prinzregententheater w Monachium, Sali Kameralnej Filharmonii w Berlinie, Sali im. Bedřicha Smetany w Pradze oraz Sali Koncertowej Centrum Sztuki w Seulu.

Miała zaszczyt grać pod batutą takich dyrygentów jak Andrey Boreyko, Marin Alsop, Hannu Lintu, Xincao Li, Sakari Oramo, John Storgårds, Yuri Simonov, Valentin Uryupin, Pascal Verrot, Hunjeong Lim, Nanse Gum, Giancarlo Guerrero, J. K. Year ​oraz Ch. J. Lee. Artystka koncertowała z takimi czołowymi orkiestrami świata jak Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, Münchner Rundfunkorchester oraz Münchener Kammerorchester w Monachium, Moskiewska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, NDR Radiophilharmonie w Hanowerze, Orchestre Symphonique de Montréal, Narodowa Orkiestra Belgii, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, Orkiestra Symfoniczna Radia Fińskiego, Orkiestra Filharmonii w Helsinkach, Orchestre Royal de Chambre de Wallonie, Orkiestra Filharmonii w Sendai, Orkiestra Kameralna Miasta Kobe, Orkiestra Symfoniczna w Qingdao, Radiowa Orkiestra Symfoniczna w Pekinie, Orkiestra Symfoniczna Radia i Telewizji KBS, Orkiestry Filharmoniczne w Buchon i Busan, Orkiestra Symfoniczna w Daegu, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Śląskiej i wiele innych.

Pochodząca z Południowej Korei skrzypaczka​ Kim Bomsori ukończyła studia pod kierunkiem Kima Young Ucka na Uniwersytecie Narodowym w Seulu, a następnie uzyskała tytuł magistra sztuki muzycznej w nowojorskiej Juilliard School, gdzie obecnie dzięki pełnemu stypendium naukowemu tej uczelni kończy studia podyplomowe (Artist Diploma) pod kierunkiem Sylvii Rosenberg i Ronalda Copesa.

Artystka gra na instrumencie Joannesa Baptisty Guadagniniego z 1774 roku, wypożyczonym dzięki wsparciu Kumho Asiana Cultural Foundation.

Jacek Kasprzyk - począwszy od sukcesu w słynnym Konkursie im. Herberta von Karajana (1977), dyryguje najważniejszymi orkiestrami całego świata, m. in. Filharmonikami Nowojorskimi i Berlińskimi, Bayerischer Rundfunk, RSO Berlin, Wiener Symphoniker, orkiestrami Filharmonii w Oslo, Rotterdamie oraz Czeską Filharmonią, a także Chamber Orchestra of Europe, z którą odbył tournée koncertowe po Australii. W Wielkiej Brytanii współpracował ze wszystkimi czołowymi orkiestrami Londynu, a także The Halle, Royal Liverpool, Royal Scottish, Orkiestrą Wieku Oświecenia, BBC Scottish oraz BBC Welsh, z którą zadebiutował na festiwalu BBC Proms. Artysta dyrygował również orkiestrami w Japonii, Korei i Malezji; regularnie występuje w Chinach z zespołami Filharmonii w Szanghaju, Orkiestrą Symfoniczną w Kantonie oraz China Philharmonic Orchestra w Pekinie.

Maestro Jacek Kaspszyk zajmował wiele istotnych stanowisk muzycznych w Polsce, m. in. był dyrektorem muzycznym Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, dyrektorem artystycznym Filharmonii Wrocławskiej (obecnie Narodowe Forum Muzyki). Odniósł także wielkie sukcesy jako dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.

Z zespołami Teatru odbył szereg podroży artystycznych, z wielkim powodzeniem występując m. in. na Festiwalu w Pekinie, w Teatrze Bolszoj w Moskwie, Sadler's Wells Theatre w Londynie oraz na Hong Kong Arts Festival. Trzykrotnie odbył tournée po Japonii. Brytyjski miesięcznik "Opera Now" napisał w 2004 r. , że "Teatr Wielki – Opera Narodowa wypełnił miejsce na operowej mapie Europy między Berlinem i Moskwą". Jako dyrygent operowy przygotowywał przedstawienia dla tak renomowanych teatrów jak Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorffie, Opéra Comique w Paryżu, Królewska Opera Szwedzka w Sztokholmie, English National Opera, Scottish Opera, Opernhaus w Zurychu, Teatro Colon w Buenos Aires oraz ostatnio w Operze Norymberskiej.

Od września 2013 r. Jacek Kaspszyk pełni funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Narodowej. Już na początku swojej kadencji poprowadził pierwsze w historii Filharmonii koncerty transmitowane przez Internet. Wraz z Orkiestrą Filharmonii Narodowej nagrał dla Warner Classics cztery płyty, a nagranie dzieł Mieczysława Weinberga, nominowane było do nagrody "Fryderyk".

Jego nagranie Strasznego dworu S. Moniuszki dla EMI zyskało status Platynowej Płyty, rejestracja Króla Rogera K. Szymanowskiego (CD Accord) nominowana była przez "BBC Music Magazine" w kategorii "Album Roku", a rejestracja jego występu w ramach Progetto Martha Argerich (EMI) dotarła na drugie miejsce na liście najpopularniejszych nagrań muzyki klasycznej (Classical Charts).

Imponujący dorobek artystyczny Jacka Kaspszyka był wielokrotnie nagradzany; m. in. w ostatnim czasie artysta otrzymał prestiżowy Medal Elgara w uznaniu wybitnych interpretacji utworów tego kompozytora, a także nagrodę "Koryfeusz Muzyki Polskiej" (za koncert podczas Warszawskiej Jesieni 2013) oraz nagrodę kulturalną "Gazety Wyborczej – Co jest grane" – Wdecha Publiczności w kategorii "Człowiek Roku".

Lista utworów:

Henryk Wieniawski – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22
1. Allegro moderato
2. Romance. Andante ma non troppo
3. Allegro con fuoco – Allegro moderato (à la Zingara)
Dymitr Szostakowicz - I Koncert skrzypcowy a-moll op. 77
4. Nocturne: Moderato
5. Scherzo: Allegro
6. Passacaglia: Andante
7. Burlesque: Allegro con brio – Presto