Simone de Beauvoir - Nierozłączne

Literatura piękna

„Czy muszę spędzić życie na walce z ludźmi, których kocham?”


Simone de Beauvoir (ur. 9 stycznia 1908 r., zm. 14 kwietnia 1986 r.) – to jedna z najbardziej znanych francuskich pisarek. Filozofka i feministka, działaczka i niezależna myślicielka. A przy tym słynna skandalistka. Niejednokrotnie szokowała opinię publiczną śmiałymi i niezależnymi poglądami, jak również stylem życia.

Jej życiorys i twórczość to fascynująca podróż pełna kontrowersji, spektakularnych skandali, filozoficznych zamachów, trafnych życiowych spostrzeżeń oraz bólu istnienia.

„Nierozłączne” to do tej pory niepublikowana powieść Simone de Beauvoir. Napisała ją w 1954 r., 25 lat po nagłej śmierci swojej najbliższej przyjaciółki. Autorka pozostawiła tekst bez tytułu i nigdy go nie opublikowała.
Ponad pół wieku od jej powstania, nieznana nowela ujrzała jednak światło dzienne.

Fabuła książki ma zatem swoje źródło w osobistych doświadczeniach samej autorki. Historia ta zainspirowana została wielka przyjaźnią Simone de Beauvoir i Elizabeth Lacoin (zwanej Zazą), przyjaźnią intensywną, wielowymiarową i niestety brutalnie przerwaną, na zawsze..

Sylvie Lapage (alter ego Simone de Beauvoir) oraz Andrée Gallard (alter ego Zaby) poznają jako małe dziewczynki w szkole.

Sylvie jest panienką z dobrego domu, jedną z najlepszych uczennic, kochającą literaturę, „skrępowaną ciasnym gorsetem dobrego wychowania” i respektującą zasady chrześcijańskiej moralności burżujką.
Andrée okazuje się być „jedyna w swoim rodzaju”, nieprzeciętnie utalentowaną, zabawną, żywiołową i wyjątkową osobą, która ma własne zdanie na każdy temat i wyraźnie odstaje nie tylko od koleżanek, ale również od obrazu przykładnej panienki z dobrego domu.
Dziewczynki szybko odnajdują wspólny język i mimo sprzeciwu nauczycielek i matki Andrée stają się nierozłączne.

Z biegiem lat blask Andrée gaśnie.. jej chęć wyrwania się z konwenansów swoich czasów blednie. Młoda kobieta stara się dostosować do pokładanych w niej oczekiwań, wyrzec się siebie, swoich marzeń i pragnień, wręcz o sobie zapomnieć w imię rodzinnych tradycji, zasad społecznych, religijności. Doprowadza to jej ciało, umysł i duszę do ruiny.. A wszystko to na oczach bezradnej przyjaciółki, która ni jak nie potrafi jej pomóc, choć nieustannie próbuje..
Na uwagę zasługuje piękny wstęp do książki napisany przez Sylvie Le Bon de Beauvoir, profesorkę filozofii i „duchowa córka” Simone, który przybliża postać samej autorki i jej przyjaciółki. Wprowadzeniem opatrzyła Margaret Atwood.

„Nierozłączne” to nowela z ponadczasowym przesłaniem. Choć smutna, pełna goryczy i bólu, to zawierająca jasny i klarowny przekaz dotyczący istoty życia na własnych zasadach i zgodnie ze sobą, wagi posiadania swoich poglądów i pasji, bezzasadności narzucania komuś własnych oczekiwań, obarczania presją, co stanowi w istocie przemoc. Zawierająca nadal tak ważny głos o tolerancji, akceptacji i empatii.

To literatura piękna wysokich lotów.
Polecam.