Aleksandra Jonasz-Zakrzewska - Spacer w mroku

Spacer w mroku

„Chyba każdy z nas ma jakieś demony, z którymi walczy, prawda?”

Urodziwe małe miasteczko w województwie lubelskim, Werterowo. Ciche i spokojne, wręcz sielankowe miejsce na letni odpoczynek. Czas jakby tu nieco zwolnił. W powietrzu unosiła się aura wiejskiej swobody i relaksu. Ludzie zatopili się w swoich sprawach..

Lato 2019 r. było tu wyjątkowo urocze. Trwały intensywne przygotowania do corocznego wakacyjnego karnawału. Sielsko anielska atmosfera przyciągała turystów jak magnes..

Tego lata do Werterowa zawitała również podkomisarz Eliza Białek z Komendy Głównej Policji w Lublinie, by zbadać na czym polega fenomen tego wszechobecnego tu „spokoju”. Jej zadaniem było ustalenie przyczyny zerowego wskaźnika przestępczości w mieścinie, a przy okazji przyjrzenie się sprawie pewnego tajemniczego zaginięcia sprzed lat..

Eliza szybko przekonuje się, że wręcz utopijny klimat Werterowa jest nieco odrealniony. Praca miejscowych stróżów prawa polegająca na piciu kawy i zajadaniu się jagodziankami ze skórką cytrynową obejrzana pod lupą zdradza dziwną niespójność. Wszyscy tu maja tendencję do znikania bez śladu i pojawiania się z zaskoczenia. Lokalni mieszkańcy tworzą hermetycznie zamkniętą społeczność, milczeniem zbywającą obcych. Okoliczny las zdaje się być głodny krwi.. Słowiańskie rytuały dodają tajemniczości i podsycają niepokój. W tym mieście nikomu nie można ufać..

Czy Eliza oby nie znalazła się w złym miejscu o złym czasie?

Czy jej „spacer w mroku” przypadkiem nie zamieni się w bieg z przeszkodami przez werterowski las?

„Spacer w mroku” działa na wyobraźnię. Mroczny, niepokojący, zgęstniały, duszny i lepki klimat udziela się na każdym kroku. Mrok wdziera się do umysłu zaostrzając czujność. Zagadka kryminalna zaskakuje. Emocje buzują. Spacerując po Werterowie potykamy się o prawdę, ocieramy o kłamstwo.. stajemy twarzą w twarz z ludzkimi słabościami i nieludzkimi zbrodniami.

Podobało mi się to🔥.